Joseph Mallord William Turner (1775–1851). Biografia.

Żródło: Strona internetowa Muzeum Narodowego w Krakowie.

1775

William Turner przychodzi na świat w londyńskiej dzielnicy Westminster. Jego ojciec, William Turner, jest fryzjerem i perukarzem.

1786-1789

Turner wykonuje pierwsze rysunki i koloruje ryciny. Ojciec wystawia jego akwarele w witrynie swego sklepu i sprzedaje je w cenie od 1 do 3 szylingów.

Pobiera lekcje rysunku i malowania akwarelami. Uczy się zasad perspektywy i wykonuje rysunki architektoniczne. W grudniu 1789 roku zostaje przyjęty na Królewską Akademię Sztuki, gdzie studiuje do roku 1793.

1790-1795

Po raz pierwszy Turner wystawia swoją akwarelę na wystawie Akademii Królewskiej. W kolejnych latach jego prace są regularnie eksponowane na corocznych wystawach Akademii.

Turner wyrusza w liczne podróże po Anglii, Szkocji i Walii, by szkicować w plenerze.

W 1793 roku Towarzystwo Królewskie przyznaje Turnerowi nagrodę Wielkiej Srebrnej Palety za rysunki pejzaży. Turner kopiuje akwarele Alexandra i Johna Roberta Cozensów, kształtując własny styl w tej technice.

1797-1799

Podróżuje po regionie Scottish Borders i Krainie Jezior. W 1798 roku, na wystawie Akademii Królewskiej, oprócz akwareli Turner pokazuje cztery obrazy olejne.

Wiąże się z Sarą Danby, wdową po swoim przyjacielu, kompozytorze Johnie Danbym. W listopadzie 1799 roku zostaje członkiem stowarzyszonym Akademii Królewskiej oraz członkiem Klubu Akademii.

1800

Turner wystawia swój obraz Piąta plaga egipska na wystawie Akademii Królewskiej, a następnie sprzedaje go za 150 gwinei. Ceny dzieł Turnera gwałtownie rosną. Francis Egerton, książę Bridgewater, zleca mu namalowanie obrazu Holenderskie statki podczas sztormu, który miałby w jego kolekcji zawisnąć obok obrazu Willema van de Velde. Kończy malowanie tego obrazu w 1801 roku.

1802

W wieku dwudziestu sześciu lat Turner zostaje najmłodszym pełnoprawnym członkiem Akademii Królewskiej. Po zawarciu pokoju w Amiens Turner rusza do Paryża. Odwiedza Luwr i kopiuje dzieła Starych Mistrzów. Rusza dalej – w Alpy, których wizerunki widywał wcześniej na akwarelach Johna Roberta Cozensa.

1803-04

Na Akademii wybucha spór dotyczący swobodnego stosunku Turnera do kanonów sztuki. John Constable, który nie jest jej członkiem, krytykuje nastrojowy styl malarstwa Turnera, a także wrażenie niedokończenia obrazu. Malarz otrzymuje przydomek „Over-Turner”, sugerujący skłonność do przesadnej wylewności w sztuce. Kilku kolegów z Akademii broni stylu Turnera.

Turner organizuje swą pierwszą indywidualną wystawę we własnej prywatnej galerii.

1807

W tece Liber Studiorum Turner tworzy cykl rycin, w których prezentuje techniki wykorzystywane przez siebie w rozmaitych podgatunkach pejzażu (historyczny, górski, pastoralny, morski, architektoniczny). Zostaje mianowany profesorem – wykładowcą perspektywy.

1809

Po raz pierwszy zatrzymuje się w Petworth House (hrabstwo West Sussex) i maluje w plenerze. Jego późniejsze wielokrotne pobyty w Petworth pomagają mu przygotowywać się do wykładów.

1811-1815

Turner wygłasza swój pierwszy wykład w Akademii Królewskiej na temat perspektywy. Nasila się krytyka artystycznego indywidualizmu Turnera na Akademii Królewskiej. Na czele krytyków stoi sir George Beaumont, właściciel ziemski, malarz amator i założyciel Instytutu Brytyjskiego. Jednakże ostra krytyka obrazów Turnera prowadzona przez Beaumonta spotyka się z falą silnego protestu.

1816

Wybuch wulkanu Tambora, który nastąpił rok wcześniej na indonezyjskiej wyspie Sumbawa, rozproszył w atmosferze wielkie ilości pyłu, popiołu i siarki oraz spowodował spadek temperatury na ziemi w ciągu kilku następnych lat. Nadzwyczajne warunki atmosferyczne wywołane przez wybuch wulkanu powodują niezwykle widowiskowe wschody i zachody słońca, które wywierają wielki wpływ na paletę Turnera.

1817-18

Turner odwiedza pole bitwy pod Waterloo i wyrusza w swoją pierwszą podróż do Niemiec i Holandii. Tworzy pięćdziesiąt akwarelowych widoków Renu. Kończy rozpoczętą dwa lata wcześniej pracę nad szkicownikiem Widoki nieba, zawierającym 65 szkiców akwarelowych przedstawiających różne zjawiska zachodzące na nieboskłonie, zebrane przez artystę niezależnie od poszczególnych prac malarskich.

1819-1821

Turner wyrusza w swą pierwszą półroczną podróż do Włoch, gdzie gromadzi motywy do cyklu Malownicza podróż po Italii. W Rzymie studiuje dzieła Tycjana, Correggia, Guida Reniego i Claude’a Lorraina, a także rysuje rzeźby i płaskorzeźby w Muzeum Watykańskim. Dociera również do Neapolu, gdzie sporządza wiele szkiców – studiów nad światłem. W 1821 roku Turner wyrusza w podróż do Francji, by pracować nad cyklem Rzeki Francji. Odwiedza Paryż, Rouen i Dieppe.

1823

Staraniem Thomasa Lawrence’a Turner otrzymuje od króla Jerzego IV zlecenie na obraz przedstawiający bitwę pod Trafalgarem jako pendant malowidła Loutherbourga Pierwszy czerwca okryty chwałą. Obraz Bitwa pod Trafalgarem, 21 października 1805, przeznaczony do St. James’s Palace, Turner kończy malować rok później.

1825-1827

Turner tworzy cykl rycin Malownicze widoki Anglii i Walii. Turner jest już człowiekiem zamożnym. Wszystkie jego dzieła na aukcji osiągają ceny znacznie wyższe od wywoławczych.

1828

Turner wygłasza swój ostatni wykład na temat perspektywy w Akademii Królewskiej, choć zatrzymuje posadę profesora perspektywy na następne dziesięć lat. W czasie swojej drugiej podróży do Włoch większość czasu spędza w Rzymie, gdzie interesuje się malarstwem temperowym Starych Mistrzów.

1829-1833

Turner mocno przeżywa śmierć ojca w dniu 21 września1829 roku. Nazajutrz po jego pogrzebie sporządza testament, zapisując większość swojego majątku organizacjom charytatywnym. Otrzymuje zlecenie zilustrowania dzieł poetyckich Waltera Scotta. W tym celu wyjeżdża do Szkocji.

Jadąc do Wenecji odwiedza Belgię, Niemcy i Austrię i zwiedza Monachium i Wiedeń.

1834

16 października jest świadkiem pożaru budynku Parlamentu i wykonuje szkice przedstawiające to zdarzenie.

Poznaje wdowę Sophię Caroline Booth, o dwadzieścia lat od niego młodszą. Rozpoczyna się ich związek.

1840

Turner po raz pierwszy spotyka Johna Ruskina. Czyta Teorię kolorów Goethego zaraz po opublikowaniu angielskiego przekładu Charlesa Locka Eastlake’a. Poświęci jej dwie kompozycje namalowane w roku 1843. W sierpniu po raz trzeci i ostatni udaje się do Wenecji.

1843

Turner przebywa ponownie w północnych Włoszech, Tyrolu i Szwajcarii. John Ruskin anonimowo publikuje pierwszy tom książki Współcześni malarze, w której broni Turnera przed jego krytykami. Poprawia publiczny wizerunek artysty. Fakt ten powoduje wzrost zapotrzebowania na kupno jego niesprzedanych obrazów.

1845-1848

Turner prowadzi samotne życie w swym domu w Chelsea. Stan jego zdrowie nadal się pogarsza. Po raz kolejny zmienia zdanie i zapisuje wszystkie dzieła narodowi brytyjskiemu, pod warunkiem że zostanie wyodrębniona jego własna galeria w ramach Galerii Królewskiej.

W 1847 roku na wystawie Akademii Turner prezentuje tylko jedno dzieło – Bohater Setki Bitew (kat. 75), którym składa hołd Wellingtonowi i jego pomnikowi. W następnym roku, po raz pierwszy od roku 1824, na wystawie Akademii Królewskiej nie jest prezentowany żaden obraz Turnera.

1851

Turner odwiedza pierwszą Wielką Wystawę Światową odbywającą się w Londynie. 19 grudnia Turner umiera w wieku 76 lat. Pochowany zostaje w krypcie katedry św. Pawła, obok Joshuy Reynoldsa i Thomasa Lawrence’a.