Leszek Żurek. Wystawa zbiorowa "Kwadrat" w Galerii 2piR - Krzysztof Jurecki o projekcie "Kwadrat.

Projekt "Kwadrat". Uczestnicy wystawy: Stanislaw Woś, Leszek Żurek, Jerzy Chaberek, Jerzy Łapiński oraz Wojciech Wilczyk.



Fragment tekstu Krzysztofa Jureckiego z katalogu wystawy. (Tekst jest dostępny tutaj... )

" Wystawa "Kwadrat"przygotowana przez Ireneusza Zjeżdżałkę jest fragmentem jego pejzażu fotograficznego oraz rezultatem zmysłu krytycznego, gdyż jako redaktor "Kwartalnika Fotografia" ma pewien wpływ na kształtowanie się najnowszego oblicza fotografii.

Co sugeruje tytuł wystawy?
Raczej nie jest odniesieniem do mistycznej twórczości Kazimierza Malewicza, do której już w początkach powstania doktryny suprematyzmu trudno było nawiązać. Można było ją powielać lub się jej przeciwstawić, bądź zakwestionować, jak zrobił to na początku lat 20. XX wieku Władysław Strzemiński. Jednak jeden, a może dwóch uczestników tej wystawy, choć nie wprost, sięga do tradycji malewiczowskiego czarnego kwadratu. W koncepcji Zjeżdżałki istotne jest specyficzne fotografowanie związane z tzw. średnim formatem zdjęć (6 x 6 cm), co zapewnia im charakterystyczne walory wizualne.
 
Co na tej wystawie prezentują fotografowie? (...)

Leszek Żurek  - intymne wspomnienia z dzieciństwa.
Byłem świadkiem narodzin talentu artystycznego Leszka Żurka, którego na początku interesowała przede wszystkim fotografia z lat 50. i 60. XIX wieku. Praktycznie znam jego wszystkie prace wystawowe, których jest co prawda niewiele, ale były one, jak na prace dyplomowe, wykonane na zadziwiająco wysokim poziomie artystycznym. Żurek swe zainteresowania z wielkim wyczuciem i poczuciem smaku artystycznego przeniósł do piktorializmu - zarówno tego historycznego jak i o najnowszym obliczu. Nie boi się wspominać o swych inspiracjach - Wosiu i Żaku, ale jego twórczość przesunęła się w kierunku prac o onirycznej atmosferze, czasami z elementami niepokoju, może nawet zagrożenia. Wspomnienia z dzieciństwa nakładają się na najnowsze wyobrażenia z życia jego kilkunastoletniego syna. Istotnym elementem prac Leszka Żurka jest powtarzalny, ale tylko częściowo widoczny, fragment zniszczonego negatywu, który bardziej działa na naszą podświadomość niż jest określoną formą. To chwyt po części filmowy, po części stosowany przez surrealistów, którzy wiedzieli, że można ożywić naszą wyobraźnię za pomocą archetypowych form, często ukrytych przed naszym postrzeganiem. (...) "

Krzysztof Jurecki, Co może wyniknąć z "Kwadratu"?